Uzak diyarlarda, yıldızların her gece gökyüzünde dans ettiği, ay ışığının vadide gümüş gibi parladığı bir yer vardı: Ayışığı Vadisi. Bu vadi, eski efsanelere göre, sadece çok cesur ve saf kalpli kişilerin girebildiği sihirli bir yerdi. İçinde ise, dünyadaki en nadir yaratıklardan biri olan gizemli unicorn yaşardı.
12 yaşındaki Ela, bu efsaneyi küçük yaşlardan beri dinlerdi. Doğaya ve hayvanlara olan sevgisi, onu her zaman farklı kılmıştı. Bir gün, kasabada büyük bir fırtına çıktı ve ardından vadiden gelen ışıklar söndü. Vadideki Ayışığı Çiçeği solmaya başlamıştı ve bununla birlikte unicorn da gizlenmişti.
Ela, vadinin ışığını ve unicorn’u kurtarmak için yola çıktı. Sadece cesaret değil, aynı zamanda kalbinin saflığıyla da bu görevi başarabileceğini biliyordu. Yanına sadık arkadaşı, konuşabilen ve ay ışığında parlayan tüyleri olan küçük baykuş Luno’yu aldı.
Ayışığı Vadisi’ne giriş zorluydu. İlk olarak, karanlık ormanda Gölgeler Canavarı’nın çıkardığı seslerle korkutulmaya çalıştılar. Ela, korkusunu yenerek canavarla konuştu ve aslında canavarın yalnız olduğunu, dost aradığını öğrendi. Ona sevgiyle yaklaştı ve canavar arkadaş oldu.
Vadiye ulaştıklarında, Ayışığı Çiçeği’nin koruyucusu olan unicorn, zayıflamış ve saklanıyordu. Ela, çiçeğin solmasının sebebinin vadinin ruhunu besleyen bir kristalin kırılması olduğunu fark etti. Kırık kristalin parçalarını birleştirmek için sihirli Ay Tozu’na ihtiyaç vardı.
Luno ve canavarla birlikte kristalin parçalarını aramaya başladılar. Parçalar, vadinin dört köşesine dağılmıştı:
-
Ay Şelalesi
-
Sonsuz Göl
-
Yıldızlı Tepeler
-
Rüya Ormanı
Her yerde zorluklar ve bilmeceler vardı. Ay Şelalesi’nde parlayan suyun içinde gizlenmişti bir parça. Sonsuz Göl’de suyun altında yüzen balıklar koruyordu bir diğerini. Yıldızlı Tepeler’de ise gökyüzüyle yarışan rüzgarlar vardı. Rüya Ormanı ise uykuda olan ağaçların fısıltılarıyla doluydu.
Ela, her engelde sabrını ve sevgisini gösterdi. Luno’nun ışığı ve canavarın gücü sayesinde parçaları topladı. Kristali tamamladıklarında, vadi yeniden ışıldadı, Ayışığı Çiçeği canlandı ve unicorn tüm ihtişamıyla ortaya çıktı.
Unicorn, Ela’nın kalbindeki saflığı ve cesareti gördü ve ona özel bir hediye verdi: gökyüzünde parlayan bir tüy. Bu tüy, Ela’nın her zaman cesur ve sevgi dolu kalmasını sağlayacaktı.
Ela, vadiden döndüğünde artık sadece bir çocuk değildi; o, Ayışığı Vadisi’nin Koruyucusu olmuştu. Kasabası da bundan sonra ay ışığında hep parladı, çünkü gerçek cesaret ve sevgi, en karanlık anları bile aydınlatırdı.
